Son derece sönük geçen kampanya dönemi sonrası, Pazar günü merakla beklenen tek şey, Devlet Başkanı Vladimir Putin'in "manevi", Başbakan Dmitri Medvedev'in fiili liderliğindeki Birleşik Rusya'nın 2011'deki seçime aldığı yüzde 49,3'lük oyu bulup bulamayacağı.

Zira anketler, katılım oranının yüzde 50'yi geçmeyeceği seçimde iktidar partisine yüzde 40'ın biraz üzerinde şans tanıyor.

Yanıtı merakla beklenen bir başka soru ise, iktidar şansını uzun süredir kaybeden Rusya Komünist Partisi'nin, son anketlerin işaret ettiği gibi ana muhalefet konumunu da yitirip yitirmeyeceği.

Duma seçimleri, Kırım'ın Rusya'ya ilhakıyla başlayan süreçte Batı'nın uyguladığı yaptırımlar ve düşen petrol fiyatları yüzünden ülke ekonomisinin kriz yaşadığı, halkın reel gelirlerinin düştüğü, sert devalüasyonun şokunun atlatılamadığı bir dönemde yapılıyor.

Ekonomi cephesindeki bu kötü tablo iktidarın elini zayıflatırken, diğer yandan federal medyada sürekli Rusya'nın son yıllarda uluslararası arenada yeniden "süper güç" statüsüne döndüğü vurgusuyla halka "kayıplardan çok kazançlara bakılması" öğüdü veriliyor.

Batı'nın yaptırımlarına rağmen ekonominin 1998 krizi benzeri bir çöküntü yaşamaması ve "Rusya'nın diz çökmemesi", dünyada ağırlığını arttırması, seçmenlere karşı Kremlin'in kullandığı en önemli propaganda kozu.

'Muhalefetsiz' seçim

Seçimleri heyecansız kılan bir başka faktör, ortada alternatif sunan güçlü bir muhalefetin olmaması, hatta muhalif partilerin Kremlin'in özellikle dış politikalarına açıkça destek vererek işini kolaylaştırması.

Başkan Putin'in popüleritesinin tüm ekonomik sıkıntılara rağmen hala yüzde 80'in üzerinde olmasında muhalefetin bu "silik" ve Kemlin'i zorlamayan politikalarının da rolü olduğu savunuluyor.

Başkanlık rejimi ile yönetilen Rusya'da Duma son yıllarda Kremlin'in hazırladığı yasaların hızla kabul edildiği ve tartışma zemininden çok "sembolik bir onay makamı" olarak çalışan bir kurum olarak algılanıyor.