Siyah-beyaz film gibi biraz...
Beko Basketbol Ligi'nin takdir listesinde, sezonu üç kupayla noktalayan Beşiktaş Milangaz takımının ağırlığı hissediliyor haliyle... Ergin Ataman'sa 'yılın koçu'ndan ziyade 'yılın spor adamı' unvanını hak ediyor.
A+A-
ANALİZ
Yılın takımı: Beşiktaş Milangaz
Kimseyi görmedim ben, Beşiktaş şampiyon olur diyen... Yok, o başka bir klipti galiba... Evet, kimi klip çekti... Kimi milli takım oyuncularını alıp, bench"e mahkûm etti... Kimi Hedef Euroleague"de Final Four dedi. Sonunda gülen, tencerede pişirip kapağında yiyen Beşiktaş Milangaz oldu.
Yılın oyuncusu: David Hawkins
(Beşiktaş Milangaz)
Ne kadar sert ve mücadeleci bir oyuncu olduğunu önceki yıllardan, İtalya"da forma giydiği dönemden biliyorduk. Ancak Hawkins"in böylesine güçlü bir lider olduğunu bilmiyorduk. Saha içi ve dışında, her davranışıyla arkadaşlarına örnek olan kusursuz kaptan, geminin bütün fırtınaları atlatmasını sağladı. Yılın en değerli oyuncusu olmasının yanında, yılın savunmacısı ödülünü almasında da hiçbir sakınca yok bence...
Yılın koçu: Ergin Ataman
(Beşiktaş Milangaz)
O da çifte ödülü hak eden bir başka isim. Eşofmanını giyip antrenmana çıktığında başka, taktik tahtasında oyun çizerken başka, tarihinin en bunalımlı günlerini yaşayan kulüpte yöneticileri kapalı kapılar ardında kritik kararlara ikna ederken bambaşka artılar üretti. Hem yılın yöneticisi hem de yılın koçu Ataman, benim gözümde. "Yılın Spor Adamı" diyelim, tam olsun. Normal sezonda ilk iki sırayı paylaşan Galatasaray ile Banvit"in koçları Oktay Mahmuti ile Orhun Ene"yi de alkışlamadan geçmeyelim.
Yılın olayı: Deron Williams"ın Beşiktaş"a transferi
NBA"in en iyi iki oyun kurucusundan birinin, gerçek bir All-Star"ın (hem de kariyerinin zirvesindeyken) İstanbul"a gelip ligimizi şenlendirmesi, rüyada görülse hayra yorulmayacak bir olaydı. Lokavt sayesinde o da oldu. D-Will, 7"si lig olmak üzere toplam 12 maçta Beşiktaş formasını giydi ama arkasında unutulmaz anılar (Göttingen potasına 50 sayı bıraktığı maç nasıl unutulabilir?) ve büyük bir hayran kitlesi bıraktı.
Yılın basketİ: Doğuş Balbay (Anadolu Efes)
Finalin beşinci maçı normal sürede berabere bitmiş, uzatmaya gidilmiş. Uzatmanın son saniyesi, yine berabere. Herkes bu heyecanı beş dakika daha yaşamaya hazırlanıyor. Doğuş, o ana kadar sadece 2 saniye oyunda kalmış ama kenarda maçı her şeyiyle yaşamış bir genç, çıkıyor, Kerem Tunçeri"nin mükemmel pasını, kendisi için küçük, basketbol adına büyük bir dokunuşla Beşiktaş çemberine bırakıveriyor. Maçın skorunu belirleyen, final serisini uzatan, aynı zamanda basketbol denen büyülü oyunun nelere kâdir olduğunu da milyonlara gösteren, yıllarca akıllarda kalacak bir basket...
Yılın hayal kırıklığı: Stanko Baraç (Anadolu Efes)
İspanya"nın Caja Laboral takımından geldi. Bonservisi için hatırı sayılır bir para ödendi. 2.17"lik boyuyla yıllardır pota altı hastalığına derman arayan Efes"in son umuduydu. Bir türlü bekleneni veremedi. Euroleague"de 10.7 sayı, 3.9 ribaunt ortalamalarıyla idare etti ama Beko BL"de 6.8 sayı ve 3.2 ribaunt ile saç baş yoldurdu.
YILIN BEŞİ
Carlos Arroyo (Beşiktaş Milangaz), Jamon Gordon (Galatasaray Medical Park), David Hawkins (Beşiktaş Milangaz), Chuck Davis (Banvit), Kerem Gönlüm (Anadolu Efes)
YILIN GENÇLER BEŞİ
Şafak Edge (Bandırma Kırmızı), Melih Mahmutoğlu (Antalya), Göksenin Köksal (Galatasaray Medical Park), İlkan Karaman (Pınar Karşıyaka), Furkan Aldemir (Galatasaray Medical Park)
İlk şampiyonluk ve Beşiktaş"ın çocuğu Tom Davis
1974-75 sezonunda favorisi baştan kestirilemeyen, heyecanlı ve sürprizlere açık bir yarış yaşandı. Galatasaray ve Beşiktaş son haftalara kadar çekiştiler. O sezon Ateş Çubukçu"nun antrenörlüğünde mücadele eden Beşiktaş"ın kadrosunda Battal Durusel, Fehmi Sadıkoğlu, Hurşit Baytok, Zeki Tosun, Ahmet Kurt, Osman Kerimol, Faruk Çağan, Altimur Tülmen ve Aziz Akyavaş"ın yanı sıra bir de Amerikalı vardı. Robert Kolej"de İngilizce öğretmenliği yapan Tom Davis...
Basketbolumuzun henüz play-off kavramıyla tanışmadığı günlerdi; ligin kaderini çizen maç 1 Mart 1975"te Spor Sergi"de oynandı. Galatasaray, ezeli rakibinin Tom Davis"le sahip olduğu "yabancı oyuncu" faktörünü dengelemek için, NBA"de Boston Celtics formasıyla 16 maça çıkmış ama yedek bankından öteye geçememiş 2.00 metrelik forvet Willie Williams"ı getirmişti. Williams"ın gayretleri, Doğan Hakyemez"in 27 sayısı ve o yılı "sayı kralı" unvanıyla kapatan Beşiktaşlı Zeki"nin durdurulmasına karşın, Siyah-Beyazlı ekip sahadan 87-74 galip ayrıldı. Davis 26, Hurşit 22 sayı atarak şampiyonluk maçına damga vurmuşlardı.
Tom Davis, Türkiye"de kaldığı altı yılın tamamında Beşiktaş forması giydi. Hani diyorlar ya, adeta "semtin çocuğu" oldu. Onun döneminde Kara Kartal, bir şampiyonluk kazandı, üç kez ligi ikinci sırada bitirdi, Türkiye Kupası"nda da iki kez final oynadı. "Tom Amca" bugün 67 yaşında, New York yakınlarında Chautauqua"da yaşıyor. Yıllar sonra 2009 sonbaharında geldiği İstanbul"un değişime yenik düşmüş halini, modern yapıları ve dev alışveriş merkezlerini pek sevemedi.Radikal
Yılın takımı: Beşiktaş Milangaz
Kimseyi görmedim ben, Beşiktaş şampiyon olur diyen... Yok, o başka bir klipti galiba... Evet, kimi klip çekti... Kimi milli takım oyuncularını alıp, bench"e mahkûm etti... Kimi Hedef Euroleague"de Final Four dedi. Sonunda gülen, tencerede pişirip kapağında yiyen Beşiktaş Milangaz oldu.
Yılın oyuncusu: David Hawkins
(Beşiktaş Milangaz)
Ne kadar sert ve mücadeleci bir oyuncu olduğunu önceki yıllardan, İtalya"da forma giydiği dönemden biliyorduk. Ancak Hawkins"in böylesine güçlü bir lider olduğunu bilmiyorduk. Saha içi ve dışında, her davranışıyla arkadaşlarına örnek olan kusursuz kaptan, geminin bütün fırtınaları atlatmasını sağladı. Yılın en değerli oyuncusu olmasının yanında, yılın savunmacısı ödülünü almasında da hiçbir sakınca yok bence...
Yılın koçu: Ergin Ataman
(Beşiktaş Milangaz)
O da çifte ödülü hak eden bir başka isim. Eşofmanını giyip antrenmana çıktığında başka, taktik tahtasında oyun çizerken başka, tarihinin en bunalımlı günlerini yaşayan kulüpte yöneticileri kapalı kapılar ardında kritik kararlara ikna ederken bambaşka artılar üretti. Hem yılın yöneticisi hem de yılın koçu Ataman, benim gözümde. "Yılın Spor Adamı" diyelim, tam olsun. Normal sezonda ilk iki sırayı paylaşan Galatasaray ile Banvit"in koçları Oktay Mahmuti ile Orhun Ene"yi de alkışlamadan geçmeyelim.
Yılın olayı: Deron Williams"ın Beşiktaş"a transferi
NBA"in en iyi iki oyun kurucusundan birinin, gerçek bir All-Star"ın (hem de kariyerinin zirvesindeyken) İstanbul"a gelip ligimizi şenlendirmesi, rüyada görülse hayra yorulmayacak bir olaydı. Lokavt sayesinde o da oldu. D-Will, 7"si lig olmak üzere toplam 12 maçta Beşiktaş formasını giydi ama arkasında unutulmaz anılar (Göttingen potasına 50 sayı bıraktığı maç nasıl unutulabilir?) ve büyük bir hayran kitlesi bıraktı.
Yılın basketİ: Doğuş Balbay (Anadolu Efes)
Finalin beşinci maçı normal sürede berabere bitmiş, uzatmaya gidilmiş. Uzatmanın son saniyesi, yine berabere. Herkes bu heyecanı beş dakika daha yaşamaya hazırlanıyor. Doğuş, o ana kadar sadece 2 saniye oyunda kalmış ama kenarda maçı her şeyiyle yaşamış bir genç, çıkıyor, Kerem Tunçeri"nin mükemmel pasını, kendisi için küçük, basketbol adına büyük bir dokunuşla Beşiktaş çemberine bırakıveriyor. Maçın skorunu belirleyen, final serisini uzatan, aynı zamanda basketbol denen büyülü oyunun nelere kâdir olduğunu da milyonlara gösteren, yıllarca akıllarda kalacak bir basket...
Yılın hayal kırıklığı: Stanko Baraç (Anadolu Efes)
İspanya"nın Caja Laboral takımından geldi. Bonservisi için hatırı sayılır bir para ödendi. 2.17"lik boyuyla yıllardır pota altı hastalığına derman arayan Efes"in son umuduydu. Bir türlü bekleneni veremedi. Euroleague"de 10.7 sayı, 3.9 ribaunt ortalamalarıyla idare etti ama Beko BL"de 6.8 sayı ve 3.2 ribaunt ile saç baş yoldurdu.
YILIN BEŞİ
Carlos Arroyo (Beşiktaş Milangaz), Jamon Gordon (Galatasaray Medical Park), David Hawkins (Beşiktaş Milangaz), Chuck Davis (Banvit), Kerem Gönlüm (Anadolu Efes)
YILIN GENÇLER BEŞİ
Şafak Edge (Bandırma Kırmızı), Melih Mahmutoğlu (Antalya), Göksenin Köksal (Galatasaray Medical Park), İlkan Karaman (Pınar Karşıyaka), Furkan Aldemir (Galatasaray Medical Park)
İlk şampiyonluk ve Beşiktaş"ın çocuğu Tom Davis
1974-75 sezonunda favorisi baştan kestirilemeyen, heyecanlı ve sürprizlere açık bir yarış yaşandı. Galatasaray ve Beşiktaş son haftalara kadar çekiştiler. O sezon Ateş Çubukçu"nun antrenörlüğünde mücadele eden Beşiktaş"ın kadrosunda Battal Durusel, Fehmi Sadıkoğlu, Hurşit Baytok, Zeki Tosun, Ahmet Kurt, Osman Kerimol, Faruk Çağan, Altimur Tülmen ve Aziz Akyavaş"ın yanı sıra bir de Amerikalı vardı. Robert Kolej"de İngilizce öğretmenliği yapan Tom Davis...
Basketbolumuzun henüz play-off kavramıyla tanışmadığı günlerdi; ligin kaderini çizen maç 1 Mart 1975"te Spor Sergi"de oynandı. Galatasaray, ezeli rakibinin Tom Davis"le sahip olduğu "yabancı oyuncu" faktörünü dengelemek için, NBA"de Boston Celtics formasıyla 16 maça çıkmış ama yedek bankından öteye geçememiş 2.00 metrelik forvet Willie Williams"ı getirmişti. Williams"ın gayretleri, Doğan Hakyemez"in 27 sayısı ve o yılı "sayı kralı" unvanıyla kapatan Beşiktaşlı Zeki"nin durdurulmasına karşın, Siyah-Beyazlı ekip sahadan 87-74 galip ayrıldı. Davis 26, Hurşit 22 sayı atarak şampiyonluk maçına damga vurmuşlardı.
Tom Davis, Türkiye"de kaldığı altı yılın tamamında Beşiktaş forması giydi. Hani diyorlar ya, adeta "semtin çocuğu" oldu. Onun döneminde Kara Kartal, bir şampiyonluk kazandı, üç kez ligi ikinci sırada bitirdi, Türkiye Kupası"nda da iki kez final oynadı. "Tom Amca" bugün 67 yaşında, New York yakınlarında Chautauqua"da yaşıyor. Yıllar sonra 2009 sonbaharında geldiği İstanbul"un değişime yenik düşmüş halini, modern yapıları ve dev alışveriş merkezlerini pek sevemedi.Radikal
HABERE YORUM KAT
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.